|
Bazylika
konkatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny,
zwana także bazyliką Mariacką – historyczna fara Głównego
Miasta w Gdańsku zwana często „Koroną Gdańska”, pełniąca
funkcję kościoła katolickiego i ewangelickiego (w latach
1572–1945), od 1986 konkatedra diecezji gdańskiej, która w
1992 stała się archidiecezją. Kościół jest dedykowany
Najświętszej Marii Pannie, nosi wezwanie Wniebowzięcia
NMP. Położony jest na placu między ulicami Piwną i
Chlebnicką, a św. Ducha.Od strony Motławy bezpośrednio do
jednej z bram świątyni prowadzi ul. Mariacka. Kościół
Mariacki jest trzecią pod względem objętości świątynią na
świecie zbudowaną z cegły
|
|
Sprawa początków dziejów gdańskiego
kościoła NMP nie jest wyjaśniona. Dawna tradycja
przekazała 1243 jako rok rozpoczęcia budowy świątyni,
aczkolwiek badania archeologiczne pod obecną świątynią nie
przyniosły korzystnego rezultatu w postaci materialnych
śladów. Przypuszcza się, iż w miejscu obecnej bazyliki
Mariackiej stał wcześniej drewniany kościół, wzniesiony
przez księcia Świętopełka II Wielkiego, wymieniany w 1271
obok innych kościołów gdańskich (św. Mikołaja i św.
Katarzyny).Budowę świątyni rozpoczęto równocześnie z dwóch
stron – wschodniej i zachodniej. Niektóre fragmenty
dawnej, ceglanej budowli zachowały się w murach obecnej
hali. Od zachodu wzniesiono niską, dwukondygnacyjną
wieżę-dzwonnicę, opiętą masywnymi przyporami[6]. Na
przedłużeniu naw bocznych przylegały do wieży dwie
kaplice.
|
